Η αρτηριακή υπέρταση είναι μια συνεχιζόμενη αύξηση των δεικτών της αρτηριακής πίεσης κατά 140/90 mm στατιστικά στοιχεία ότι η εξάπλωση της υπέρτασης κυμαίνεται μεταξύ 30% και 45% στον ενήλικα πληθυσμό. Ταυτόχρονα, η συχνότητα εμφάνισης ασθενών άνω των 60 ετών φθάνει το 60%. Στη σεξουαλική δομή, οι άνδρες οδηγούν - 47% έναντι του 40% των γυναικών. Οι επιστήμονες προβλέπουν υψηλή αρτηριακή πίεση κατά 2025 - 1,5 δισεκατομμύρια άτομα.
Εξετάστε τις τιμές της συστολικής (κήπου) και της διαστολικής (πατέρα) πίεσης, οι ασθενείς καλούν την κορυφή και το χαμηλότερο. Το πρώτο αντικατοπτρίζει τη σημασία της αρτηριακής πίεσης στα συστήματα καρδιάς - αυτή είναι η στιγμή της μείωσης των κοιλιών και της ώθησης στην αορτή με υψηλό ρυθμό όγκου αίματος. Ο Παπά χαρακτηρίζει τη στιγμή της διαστολής - χαλάρωση και τέντωμα των κοιλιών. Και στις δύο περιπτώσεις, ο όγκος του αίματος πιέζει στον τοίχο του σκάφους. Με μια αλλαγή στις ιδιότητες του αρτηριακού τοιχώματος, η αντίσταση του αλλάζει επίσης και εμφανίζεται αύξηση της πίεσης. Η διαφορά μεταξύ κήπου και μπαμπά ονομάζεται πίεση παλμού. Συνήθως θα πρέπει να είναι μεταξύ 30 και 50 mm Hg. Η εξέλιξη της υψηλής αρτηριακής πίεσης δεν χαρακτηρίζεται μόνο από μια απομονωμένη ανάπτυξη του κήπου, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις επίσης μείωση της πίεσης ώθησης. Αυτό σημαίνει ότι η εικόνα της χαμηλότερης πίεσης τείνει γύρω από την τιμή του άνω.
Η πρωτοβάθμια και η δευτερογενής αρτηριακή υπέρταση διαφοροποιείται. Για πρώτη φορά έχουμε να κάνουμε με υψηλή αρτηριακή πίεση. Πρόκειται για μια χρονικά τρέχουσα ασθένεια στην οποία καταγράφεται η αρτηριακή υπέρταση χωρίς σαφή αιτία. Στη δευτεροβάθμια ή συμπτωματική υπέρταση, εμφανίζεται ένα σωματικό υπόστρωμα για την ανύψωση της αρτηριακής πίεσης - παραβίαση του έργου άλλων οργάνων και συστημάτων. Για παράδειγμα, η στένωση των νεφρικών αρτηριών ή η υπερλειτουργία του θυρεοειδούς αδένα. Η αλυσίδα των παθολογικών αντιδράσεων οδηγεί σε αύξηση της αρτηριακής πίεσης. Εάν εξαλείψετε αυτόν τον κύριο παράγοντα, η δευτερεύουσα υπέρταση σταματά.
Συμπτώματα υψηλής αρτηριακής πίεσης
Ένα άτομο μπορεί να αισθάνεται μόνο τα συμπτώματα της νόσου όταν τα όργανα στόχου είναι κατεστραμμένα. Η αρτηριακή υπέρταση συνήθως καταγράφεται κατά τη διάρκεια των προληπτικών εξετάσεων τυχαία. Επιπλέον, ο γιατρός αντιμετωπίζει σε ορισμένες περιπτώσεις τον "Λευκό νομισματικό χρηματικό ποσό" - αυτή είναι η αύξηση της αρτηριακής πίεσης κατά τη στιγμή της μέτρησης του από το ιατρικό προσωπικό. Το φαινόμενο εξηγείται από τη συναισθηματική αστάθεια και τον φόβο των γιατρών. Ως αποτέλεσμα, η υπέρταση του λευκού στρώματος μπορεί να οδηγήσει σε παράλογη θεραπεία στην ανακρίβεια της διάγνωσης του βαθμού της ασθένειας.
Η πιο σημαντική εκδήλωση της υψηλής αρτηριακής πίεσης είναι η επίμονη αύξηση της αρτηριακής πίεσης πάνω από 140/90 mm Hg.
Η αρτηριακή υπέρταση συνοδεύεται επίσης συχνά από μη ειδικές καταγγελίες: πονοκέφαλος, παράπονα ή πίεση του πόνου στο στήθος, ζάλη, τρεμοπαίζει "που πετάει" μπροστά στα μάτια, αδυναμία, κόπωση, θόρυβο ή χτύπημα στα αυτιά, ασταθή εργαλεία. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να συμβεί ναυτία, έμετος και παραβίαση της συνείδησης. Αυτό συμβαίνει σε περίπτωση υπερτασικής κρίσης ή προσωρινών διαταραχών του εγκέφαλου στο πλαίσιο της αύξησης της αρτηριακής πίεσης.
Δεδομένου ότι η ασθένεια σφίγγεται από το 2ο στάδιο της παθολογίας, εμφανίζονται συμπτώματα της βλάβης των οργάνων στόχων: τα μάτια, τα νεφρά, ο εγκέφαλος, τα αιμοφόρα αγγεία και η καρδιά. Οι κύριες εκδηλώσεις: συχνή νύχτα -urin, οίδημα, οθόνη, πόνος και συμπτώματα στο στήθος, μείωση της ανοχής κατά της σωματικής δραστηριότητας, δύσπνοια, εξασθένιση γνωστικών λειτουργιών.
Υψηλή πίεση
Η ταξινόμηση της υψηλής αρτηριακής πίεσης σύμφωνα με τα πτυχία καθορίζεται από το επίπεδο της αρτηριακής πίεσης. Η ταξινόμηση της υψηλής αρτηριακής πίεσης υπολογίζεται χωριστά από τον κήπο και τον πατέρα. Μπορούν να εμφανιστούν στο τραπέζι σχηματικά.
|
Κήπος (υπερπίεση) |
Μπαμπά (χαμηλότερη πίεση) |
|---|---|---|
Αρτηριακή υπέρταση 1 βαθμός |
140-159 mm Hg |
90-99 mm mg. |
Αρτηριακή υπέρταση 2 βαθμοί |
160-179 mm Hg |
100-109 mm Hg |
Αρτηριακή υπέρταση 3 βαθμοί |
περισσότερα από 180 mm Hg |
Περισσότερα από 110 mm Hg |
Απομονωμένη συστολική υπέρταση |
Περισσότερα από 140 mm Hg |
Λιγότερο από 90 mm Hg. |
Επιπλέον, κάθε στάδιο συνεπάγεται την παρουσία ή την έλλειψη οργάνου θησαυρού, τον σακχαρώδη διαβήτη, τους σχετικούς παράγοντες κινδύνου και τις συναφείς παθολογικές καταστάσεις.
- Το πρώτο στάδιο -Η τιμές της αρτηριακής πίεσης 140/90-159/99 mm Hg, έλλειψη ήττας των οργάνων στόχων. Επιπλέον, ορισμένοι από τους παράγοντες του καρδιαγγειακού κινδύνου μπορεί να είναι διαθέσιμοι.
- Το δεύτερο στάδιο - Τιμές AD 160/100 - 179/109 mm Hg Χαρακτηρίζεται από ασυμπτωματική βλάβη των οργάνων στόχων και την παρουσία διαβήτη.
- Το τρίτο στάδιο - αρτηριακή πίεση άνω των 180/110 mm Hg κλινικά προφέρεται αλλοίωση των οργάνων στόχων, την παρουσία διαβήτη και παράγοντες κινδύνου.
Αιτιολογία και παθογένεση
Η υπέρταση είναι ένα πολυετολογικό παθολογικό φαινόμενο. Επομένως, οι ειδικοί διαφοροποιούν τους παράγοντες κινδύνου που βασίζονται στον κίνδυνο καρδιαγγειακών επιπλοκών.
Παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη υψηλής αρτηριακής πίεσης:
- Ηλικία του ασθενούς και του φύλου. Όσο μεγαλύτερος είναι ο ασθενής, τόσο πιο πιθανό είναι η παρουσία υψηλής αρτηριακής πίεσης και υψηλότερη. Οι άνδρες είναι επίσης πιο ευαίσθητοι στην ανάπτυξη της αρτηριακής υπέρτασης.
- Παράγοντας κληρονομιάς. Η κληρονομιά του πολυγενίου διαδραματίζει σημαντικό ρόλο. Όταν οι πρώτοι συγγενείς υπέφεραν από υψηλή αρτηριακή πίεση, ο κίνδυνος ανάπτυξης της νόσου στον ασθενή είναι εξαιρετικά υψηλός.
- Υψηλές τιμές του δείκτη μάζας σώματος, της παχυσαρκίας ή της παχυσαρκίας της κοιλιάς. Το τελευταίο είναι μια αύξηση του όγκου του σώματος λόγω του στρώματος λίπους στο επίπεδο της μέσης και μπορεί να είναι υψηλή με φυσιολογικές και υποκομητικές τιμές του ΔΜΣ. Η κοιλιακή παχυσαρκία σχετίζεται επίσης με μεταβολικές διαταραχές, για παράδειγμα με διαβήτη ή πριν από -Amiabet.
- Κατάχρηση αλκοόλ και κάπνισμα. Οι παθιασμένες συνήθειες επηρεάζουν την επέκταση των αιμοφόρων αγγείων, πράγμα που σημαίνει ότι η αντίσταση αλλάζει. Όλα αυτά οδηγούν στην ανισορροπία του συστήματος και στην αύξηση της αρτηριακής πίεσης.
- Υποδυναμική ή η έλλειψη αυτοαξιολόγησης σωματικής δραστηριότητας. Αυτό λειτουργεί ως παράγοντας κινδύνου για μεταβολικές διαταραχές.
- Τον τύπο διατροφής και την υπερβολική κατανάλωση αλατιού.
- Πολλά φορτία, πολύ.
- Λάθος οργάνωση εργασίας και ηρεμίας, παραβιάσεις του καθεστώτος ύπνου.
Η ηλικία, το φύλο και η κληρονομιά αποδίδονται σε μη τροποποιημένους παράγοντες κινδύνου. Ο γιατρός δεν μπορεί να σας επηρεάσει κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Ωστόσο, το υπόλοιπο των υπόλοιπων τροποποιείται ή μεταβάλλεται. Τα στοιχεία της θεραπείας και της πρόληψης της υψηλής αρτηριακής πίεσης είναι ιδιαίτερα μια αλλαγή στον τρόπο ζωής.
Ομάδες βασικών αιτιών για δευτερογενή αρτηριακή υπέρταση διαφοροποιούνται:
- Νεφρική υψηλή πίεση. Αυτή η ομάδα περιλαμβάνει ασθένειες νεφρών, ορμόνη -ενεργούς όγκους και παθολογίες των σκάφους των νεφρών.
- Ενδοκρινική υπέρταση. Ίσως οι μεγαλύτεροι λόγοι. Αυτό περιλαμβάνει όλες τις παθολογίες και τις δυσλειτουργικές καταστάσεις του θυρεοειδούς αδένα, των επινεφριδίων, της υπόφυσης.
- Αιμοδυναμική υπέρταση. Αυτή η ομάδα συνδέεται με το αγγειακό του Tsuas και την παθολογία της αορτής.
- Εγκεφαλική υπέρταση. Τραυματισμοί κρανίου, κυκλοφορία του εγκεφάλου, εγκεφαλίτιδα και όγκοι.
- Φαρμακευτική υπέρταση. Η αυξημένη αρτηριακή πίεση προκαλείται από συνταγογραφούμενη θεραπεία.
- Το σύνδρομο Apnee είναι μια στάση αναπνοής σε ένα όνειρο.
- Υψηλή αρτηριακή πίεση από έγκυες γυναίκες.
Η παθογένεση της αρτηριακής υπέρτασης βασίζεται στην αύξηση της περιφερικής αντίστασης των αγγείων, στην αύξηση του αποκλεισμού με την καρδιά του μικροσκοπικού όγκου του αίματος και στην αύξηση του συνολικού όγκου του κυκλοφορούντος αίματος. Αυτοί οι δείκτες επηρεάζονται από τις ακόλουθες συνδέσεις στον μηχανισμό ανάπτυξης: υψηλή αρτηριακή πίεση:
- Λειτουργική διαταραχή του εσωτερικού στρώματος των αρτηριών - ενδοθήλιο.
- Αλλαγή της δομής ολόκληρου του τοίχου των πλοίων.
- Να αυξήσει την ακαμψία των τοίχων των μεγάλων αγγείων.
- Παραβίαση του καναλιού μικροκυκλοφορίας (μικρότερα δοχεία).
- Παραβίαση της μεταφοράς νατρίου, καλίου και ασβεστίου στα κύτταρα καθώς και η αντίστροφη απορρόφηση του νατρίου στους νεφρούς.
- Ενεργοποίηση χιουμοριστικών (ορμονικών) μηχανισμών: συστήματα ρενίνης-αγγειοτενσίνης και συμπαθών.
Η παθογένεση της υψηλής αρτηριακής πίεσης είναι αρκετά περίπλοκη. Για τον ασθενή, είναι το κύριο πράγμα να καταλάβουμε τι ο καταρράκτης των σύνθετων αντιδράσεων του σώματος ξεκινά ακριβώς τον συνδυασμό των παραγόντων κινδύνου. Η αλλαγή και η αντασφάλιση σας μέσω του τρόπου ζωής θα σας βοηθήσουν να αναλάβετε τον έλεγχο της νόσου.
Διάγνωση υψηλής αρτηριακής πίεσης
Η κεντρική αξία στη διάγνωση της υψηλής αρτηριακής πίεσης είναι η μέτρηση της αρτηριακής πίεσης που μιλήσαμε παραπάνω. Η καθημερινή παρακολούθηση της αρτηριακής πίεσης χρησιμοποιείται με την απρόσιτη της - μέτρηση σε ιατρική εγκατάσταση και στο σπίτι. Όλες οι άλλες μελέτες αποσκοπούν στην αξιολόγηση της ασφάλειας των οργάνων και των συστημάτων. Η εξέταση αρχίζει με τη συλλογή των καταγγελιών και της αναμίκης από έναν γιατρό. Ο ειδικός δείχνει τα συμπτώματα των βλαβών των οργάνων στόχων και αξιολογεί τους παράγοντες κινδύνου. Επιπλέον, δίνεται ιδιαίτερη προσοχή κατά τη διάρκεια μιας φυσικής εξέτασης στην τριβή της καρδιάς. Ακούγοντας τόνους και ρυθμό βοηθά τον γιατρό να καθορίσει το βαθμό βλάβης αυτού του οργάνου και την παρουσία ταυτόχρονων ασθενειών.
Το σύμπλεγμα των εργαστηριακών διαγνωστικών περιλαμβάνει:
- Γενική εξέταση κλινικού αίματος.
- Βιοχημική εξέταση αίματος με κρεατινίνη, ουρία, φάσμα λιπιδίων, γλυκόζη και ηλεκτρολύτες. Αυτοί οι δείκτες βοηθούν στην αναγνώριση του διαβήτη, της δυσλιπιδαιμίας και της βλάβης των νεφρών.
Των οργανικών διαγνωστικών μεθόδων, χρησιμοποιήστε:
- Ηλεκτροκαρδιογραφία. Η μελέτη δείχνει το βαθμό καρδιακής βλάβης: ισχαιμία, διαταραχές ρυθμού, κοιλιακή υπερτροφία.
- Ηχοκαρδιογραφία ή εξέταση υπερήχων της καρδιάς. Βοηθά στην αξιολόγηση της λειτουργίας της καρδιάς και να εξετάσει τους κύριους τύπους βλάβης του οργάνου.
- Εξέταση υπερήχων των βραχιοκκεφαλικών αρτηριών. Συνιστάται η ανίχνευση αυτής της μεθόδου παρουσία νευρολογικών συμπτωμάτων ή σε ασθενείς άνω των 40-50 ετών αθηρωτικής αιμοφόρησης.
- Υπερηχογράφημα εξέταση των νεφρών πλοίων. Χρησιμοποιείται για να υποψιάζεται μια αναγκαστική αιτία αρτηριακής υπέρτασης (διάγνωση στένωσης των νεφρικών αρτηριών).
- Μελετώντας το πάτωμα των ματιών στον οφθαλμίατρο. Αξιολόγηση του βαθμού της βλάβης που σχετίζεται με αυτήν.
- Δείκτης με αστράγαλο. Μετράται με ένα τονωτικό στον ώμο και τον αστράγαλο του ασθενούς. Ο λόγος πίεσης σε δύο θέσεις συμβάλλει στον προσδιορισμό του βαθμού κινδύνου αγγειακών αθηροσκληρωτικών αλλοιώσεων.
Σε σπάνιες περιπτώσεις, μια απεικόνιση υπολογιστών και μαγνητικού συντονισμού του εγκεφάλου είναι δυνατή με φωτεινά νευρολογικά συμπτώματα.
Τι είναι επικίνδυνη υψηλή αρτηριακή πίεση
Από μόνη της, η αύξηση της αρτηριακής πίεσης μπορεί να οδηγήσει σε παραβίαση του έργου των οργάνων στόχων: καρδιά, νεφρά, εγκέφαλο, αιμοφόρα αγγεία και μάτια. Ταυτόχρονα, μια υπερτασική κρίση είναι ένας μεγάλος κίνδυνος. Πρόκειται για μια παθολογική ασθένεια που χαρακτηρίζεται από ισχυρή αύξηση της αρτηριακής πίεσης. Σε ορισμένες περιπτώσεις, συνοδεύεται από υποβάθμιση γενικής υγείας, πονοκέφαλου ή συμπτωμάτων στο στήθος, ναυτία, έμετο και απώλεια συνείδησης. Χωρίς έγκαιρη ειδική ιατρική περίθαλψη, ο ασθενής μπορεί να πεθάνει από οξεία βλάβη στα συστήματα του σώματος.
Η αρτηριακή υπέρταση προβλέπει καρδιαγγειακές επιπλοκές. Η ανώτερη ή συστολική αρτηριακή πίεση είναι πάνω από 140 mm Hg. Στο 70% των περιπτώσεων, ο κίνδυνος ξαφνικού θανάτου αυξάνεται. Με υπέρταση σε σχέση με μια καρδιακή νόσο Callestial, το martality (σύνδρομο οξείας στεφανιαίας, έμφραγμα του μυοκαρδίου), ισχαιμικά και αιμορραγικά εγκεφαλικά επεισόδια.
Η αύξηση της αρτηριακής πίεσης σχετίζεται επίσης με καρδιακή αρρυθμία, για παράδειγμα με κολπική μαρμαρυγή. Η καρδιά αρχίζει να συγκεντρώνει πολύ γρήγορα και ακανόνιστα. Τελικά, μια τέτοια παραβίαση του καρδιακού ρυθμού οδηγεί σε θάνατο λόγω θρομβοεμβολικών επιπλοκών ή ξαφνικού θανάτου.
Λόγω της αύξησης της αρτηριακής πίεσης, ο ιστός των νεφρών υποφέρει. Σταδιακά αυτό οδηγεί σε χρόνια νεφρική ανεπάρκεια με την πορεία της νόσου. Η αιμοκάθαρση μπορεί να είναι απαραίτητη για να συνεχίσει να λειτουργεί για το σύστημα απέκκρισης.
Υψηλή θεραπεία με αρτηριακή πίεση
Η τακτική της θεραπείας με υψηλή αρτηριακή πίεση καθορίζεται από τον βαθμό της αρτηριακής υπέρτασης. Επομένως, οι ασθενείς με 1 βαθμό και χαμηλό κίνδυνο καρδιαγγειακών συμβάντων χρειάζονται διόρθωση τρόπου ζωής χωρίς να συνταγογραφούν φάρμακα. Ενώ οι ασθενείς με 1, 2, 3 βαθμούς αρτηριακής υπέρτασης και υψηλού κινδύνου καρδιαγγειακών επιπλοκών θα πρέπει να ξεκινούν αμέσως με θεραπεία με αρτηριακή πίεση. Η θεραπεία με υψηλή πίεση είναι η θεραπεία φαρμάκου για υψηλή αρτηριακή πίεση που στοχεύει στη μείωση των δεικτών της αρτηριακής πίεσης στο επίπεδο στόχου. Οι γιατροί προσπαθούν να λάβουν υπόψη τέτοιες παραμέτρους αρτηριακής εκτύπωσης ως μέρος των δεικτών μικρότερης από 140/90 mm Hg με καλή ανοχή θεραπείας. Μπορείτε να φτάσετε σε ένα εμπορικό σήμα 130/80 mm Hg. Και παρακάτω.
Σύμφωνα με τις τελευταίες κλινικές μελέτες, αποτελεί επίσης προτεραιότητα να συνταγογραφηθεί ένας συνδυασμός φαρμακευτικών προϊόντων που αποσκοπούν στη μείωση της αρτηριακής πίεσης. Η μονοθεραπεία υπέρτασης δείχνει μόνο την αποτελεσματικότητά της σε ορισμένες περιπτώσεις. Οι ειδικοί χρησιμοποιούν θεραπεία δύο ή τριών συστατικών. Αυτή η προσέγγιση συμβάλλει στη μείωση της δοσολογίας και επομένως μια φαρμακευτική ρύπανση στο σώμα. Ταυτόχρονα, τα φάρμακα διαφορετικών τάξεων προστατεύονται για όργανα -στόχους, ρυθμίζουν το ρυθμό της καρδιάς ή είναι κατάλληλα για ασθενείς με μεταβολικές παθολογίες.
Πέντε κατηγορίες φαρμάκων που διαφοροποιούνται με την αρτηριακή πίεση διαφοροποιούνται. Θα σας πούμε λεπτομερώς για το άτομο σας.
ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ Αγκιοτενσίνης -ΕΝΑΝΤΙ (IAC) -inhibitor
Αυτή η ομάδα φαρμακευτικών προϊόντων μέσω της αλυσίδας των χημικών αντιδράσεων έχει έμμεση επίδραση στο σύστημα ρενίνης αγγειοτενσίνης. Ως αποτέλεσμα, η αντίσταση των αγγείων μειώνεται, το περιφερικό αγγειακό κανάλι επεκτείνεται, το φορτίο το φροντίζει και η πίεση στις κοιλίες μειώνεται. Το IACF βελτιώνει επίσης τη λειτουργία της εσωτερικής επένδυσης των αιμοφόρων αγγείων και των νεφρών. Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι η λήψη αυτής της ομάδας φαρμάκων όχι μόνο μειώνει την αρτηριακή πίεση, αλλά και οδηγεί τον κίνδυνο χρόνιας νεφρικής ανεπάρκειας, οδηγεί στην παλινδρόμηση της μυϊκής ανάπτυξης της αριστερής κοιλίας και να επανασχεδιάσει τα αγγεία του μικρού διαμετρήματος. Έχει αποδειχθεί ότι το IACF μειώνει τον κίνδυνο καρδιακής αρρυθμίας. Υπάρχουν αντενδείξεις και παρενέργειες για όλα τα πλεονεκτήματα αυτών των φαρμάκων. Τα IACs δεν μπορούν να συνταγογραφηθούν έγκυες, θηλάζουσες γυναίκες, ασθενείς με στένωση νεφρικών αρτηριών και αγγειοοίδημα. Τέτοια φάρμακα μπορεί να προκαλέσει το SO -που ονομάζεται IACF ASTMU. Οι επιθέσεις και η ασφυξία του βήχα μπορούν να βασανίσουν ασθενείς με βρογχικό άσθμα ή αποφρακτική βρογχίτιδα.
Αναστολέας υποδοχέα αγγειοτενσίνης (επιδημίες)
Μια ομάδα φαρμάκων αποκλείει τους υποδοχείς της αγγειοτενσίνης -ΙΙ. Είναι η κορυφαία ορμόνη του συστήματος ρενίνης αγγειοτενσίνης, το οποίο οδηγεί σε στένωση του αυλού των αγγείων, σε καθυστέρηση του νατρίου και του νερού. Αποδεικνύεται ότι οι γάτες συμβάλλουν στην ανακατανομή του όγκου του κυκλοφορούντος αίματος και στην αποδοχή ολόκληρης της περιφερειακής αγγειακής αντίστασης. Επομένως, επιτυγχάνεται η επίδραση της μείωσης της πίεσης. Τα παρασκευάσματα ανακαινίστηκαν επίσης τα όργανα στόχου, ειδικά η καρδιά Myokard. Ο μηχανισμός δράσης είναι παρόμοιος με την ομάδα ICF. Η εγκυμοσύνη και το αγγειοοίδημα διακρίνονται από τις αντενδείξεις.
Αναστολέας καναλιών ασβεστίου
Τα φάρμακα επεκτείνουν τα σκάφη, συμπεριλαμβανομένου του πραγματικού ζεστού, οξυγόνου του μυοκαρδίου. Λόγω αυτού του μηχανισμού, η γενική περιφερική αγγειακή αντίσταση και το φορτίο της καρδιάς μειώνεται και μειώνεται οι δείκτες για την αρτηριακή πίεση. Η επίδραση επιτυγχάνεται εμποδίζοντας τα κανάλια ασβεστίου στα κύτταρα του καρδιακού μυός. Η ανακατανομή των ιόντων προκαλεί την εξομάλυνση των συστολών των ινών ακτίνης και μυοσίνης και προσδιορίζεται η κανονικοτυπική συμπεριφορά της νευρικής ώθησης από το αγώγιμο σύστημα της καρδιάς.
Οι αναστολείς των καναλιών ασβεστίου δεν επηρεάζουν όλους τους τύπους μεταβολισμού: υδατάνθρακες, πουρίνη και λιπίδια. Αυτό επιτρέπει τη χρήση φαρμάκων σε ασθενείς με μεταβολικές διαταραχές. Μια ομάδα αυτών των φαρμάκων έχει προστατευτική επίδραση στα όργανα -στόχους, ειδικά στα όργανα -στόχους, έχει έντονο προληπτικό αποτέλεσμα σε σχέση με τα εγκεφαλικά επεισόδια. Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν υπάρχουν απόλυτες αντενδείξεις για τη λήψη ανταγωνιστών ασβεστίου. Οι σχετικές αντενδείξεις περιλαμβάνουν: Χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια, δυσλειτουργία της αριστερής κοιλίας (μείωση του κλάσματος εκπομπών), διαταραχή ρυθμού με τη μορφή ατραποκοιλιακού αποκλεισμού.
Thiazid και Thiazid -παρόμοια διουρητικά
Ο κύριος μηχανισμός της επίδρασης των διουρητικών είναι η απόφραξη της μεταφοράς νατρίου και των χλωριών στο επίπεδο του καναλιού του νεφρονίου (δομική μονάδα του νεφρού). Το διουρητικό αποτέλεσμα επιτυγχάνεται, ο όγκος του κυκλοφορούντος αίματος μειώνεται και μειώνεται ολόκληρη η περιφερική αγγειακή αντίσταση.
Οι τελευταίες μελέτες επιβεβαίωσαν την αποτελεσματικότητα των διουρητικών θειαζίδων και θειαζίδης στην πρόληψη της καρδιακής ανεπάρκειας και των καρδιαγγειακών επιπλοκών. Ωστόσο, αυτή η κατηγορία του φαρμάκου έχει μειονεκτήματα: τον αντίκτυπο στον μεταβολισμό των υδατανθράκων και του Purin. Αυτά τα διουρητικά αυξάνουν την αντίσταση στην ινσουλίνη και συμβάλλουν στην ανάπτυξη του διαβήτη. Μπορείτε επίσης να προκαλέσετε μια διουριτικά εμποτισμένη ουρική αρθρίτιδα. Ορισμένες πρόσφατες μελέτες υποδεικνύουν ότι δεν είναι απαραίτητο να ακυρώσετε ή να συνταγογραφήσετε μια τέτοια αντίδραση του σώματος. Το πρόβλημα επιλύεται με το διορισμό ενός επιπλέον διουρητικού άλλης τάξης.
Βήτα αναστολέας
Τα παρασκευάσματα μπλοκάρουν τους αδρενεργικούς υποδοχείς, οι οποίοι εμποδίζουν την αλληλεπίδραση μαζί τους από την αδρεναλίνη και τη νοραδρεναλίνη. Λόγω μιας αλυσίδας βιοχημικών ενδοκυτταρικών αντιδράσεων, η συχνότητα και η αντοχή των συσπάσεων της καρδιάς μειώνονται και ως εκ τούτου υπάρχει μείωση της απελευθέρωσης της καρδιάς. Επομένως, το αποτέλεσμα της αρτηριακής πίεσης επιτυγχάνεται επομένως. Και μειώνοντας την ανάγκη του καρδιακού μυός στο οξυγόνο, πραγματοποιείται η αντι-αρχαιολογική επίδραση των βήτα αναστολέων. Ως εκ τούτου, ο κεντρικός ρόλος αυτής της ομάδας φαρμάκων στη δομή της θεραπείας που μειώνει την αρτηριακή πίεση σε συνδυασμό υψηλής αρτηριακής πίεσης με στεφανιαία καρδιακή νόσο, στηθάγχη Stenard, έμφραγμα του μυοκαρδίου στο παρελθόν, αορτική παθολογία και κλάσμα με χαμηλές καρδιακές δαπάνες. Είναι επίσης δυνατό να χρησιμοποιηθούν βήτα αναστολείς στη θεραπεία της αρτηριακής υπέρτασης σε γόνιμες γυναίκες που σχεδιάζουν εγκυμοσύνη.
Υπάρχουν απόλυτες αντενδείξεις για αυτήν την ομάδα: Syno) και τον ακροατικό αποκλεισμό, τον κόμβο του κόλπου -Weakness -syndrome (αγωγιμότητα της καρδιάς) και το βρογχικό άσθμα.
Άλφα αναστολέας
Τα φάρμακα από αυτή την ομάδα μπλοκάρουν τους άλφα υποδοχείς και διαταράσσουν τη μετάδοση της νευρικής ώθησης. Επιτυγχάνεται μείωση της γενικής αντίστασης των περιφερειακών αγγείων έτσι ώστε να μειωθεί η αρτηριακή πίεση. Οι αναστολείς AlfA χρησιμοποιούνται επίσης στη θεραπεία ασθενών με καλοήθη υπερπλασία του προστάτη. Αυτά τα φάρμακα μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε συνδυασμό ουρολογικής παθολογίας και αρτηριακής υπέρτασης. Μια άλλη σημαντική πτυχή της χρήσης αναστολέων άλφα είναι μια ανθεκτική αρτηριακή υπέρταση. Πρόκειται για υψηλή αρτηριακή πίεση που δεν σταματάει από το κανονικό καθεστώς θεραπείας.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι μια ανεξάρτητη επιλογή φαρμάκων για τη μείωση της πίεσης μπορεί να οδηγήσει σε αρνητική αντίδραση του σώματος μέχρι το θάνατο. Η θεραπεία επιλέγεται από ειδικευμένο γιατρό με συνιστώμενα συστήματα για τη θεραπεία μιας συγκεκριμένης κλινικής κατάστασης. Η επίδραση της θεραπείας που μειώνει την αρτηριακή πίεση εκτιμάται από το επίπεδο της αρτηριακής πίεσης.
Υψηλή πρόληψη της αρτηριακής πίεσης
Για την πρόληψη της υψηλής αρτηριακής πίεσης, συνιστάται να αλλάξετε τον τρόπο ζωής με τη διόρθωση των παραγόντων κινδύνου για τα AH και τα καρδιαγγειακά συμβάντα.
Οι κύριες πτυχές της πρόληψης:
- Να διδάξει τον ασθενή και τους συγγενείς του τον σωστό αλγόριθμο για τη μέτρηση της αρτηριακής πίεσης.
- Κρατήστε ένα ημερολόγιο στο οποίο καταγράφονται οι δείκτες της αρτηριακής πίεσης.
- Αλλάξτε τον τύπο της διατροφής για να μειώσετε το υπέρβαρο ή να πολεμήσετε ενάντια στην παχυσαρκία της κοιλιάς. Ο αποκλεισμός λίπους, τηγανισμένων, πικάντικων τροφίμων, γλυκών επιδόρπια και muffins. Η συνολική θερμίδα της ημέρας πρέπει να κυμαίνεται από 1500 kcal έως 2000 kcal.
- Μειώστε την κατανάλωση αλατιού σε 5 γραμμάρια την ημέρα. Για τον ίδιο λόγο πρέπει να αφαιρέσετε καπνιστό και κονσερβοποιημένο φαγητό από τη διατροφή.
- Περιορίστε την ποσότητα του καφέ και του τσαγιού σε μια πλήρη εξαίρεση.
- REM το αλκοόλ και το κάπνισμα. Η τελευταία εξάρτηση προκαλεί αθηροσκληρωτική βλάβη αιμοφόρων αγγείων που περιέχουν την πορεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης.
- Εισαγωγή μιας σταθερής μέτριας σωματικής δραστηριότητας στη ζωή σύμφωνα με την ηλικία του ασθενούς.
- Οργανώστε τον ορθολογικό τύπο εργασίας και ξεκουραστείτε και αφαιρέστε την επιρροή του συνηθισμένου στρες.
- Οι γυναίκες με αρτηριακή υπέρταση πρέπει να αρνούνται να πάρουν από του στόματος αντισυλληπτικά ή να τα συντονίσουν με έναν γυναικολόγο, θεραπευτή και καρδιολόγους.
- Οι αθλητές με υψηλή αρτηριακή πίεση πρέπει να αποκλείσουν τις επιπτώσεις του αναβολικού φαρμάκου.
Όλοι οι ασθενείς με αποδεδειγμένη αρτηριακή υπέρταση υπόκεινται στην παρατήρηση του φαρμακείου. Διεξάγεται μία φορά το χρόνο. Το πρόγραμμα της ιατρικής εξέτασης και των προληπτικών ιατρικών εξετάσεων είναι κατάλληλο για την κύρια ρουτίνα διάγνωση υψηλής αρτηριακής πίεσης.
Κανόνες για τη μέτρηση της αρτηριακής πίεσης
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι κανόνες για τη μέτρηση της αρτηριακής πίεσης, οι οποίοι καθοδηγούνται από ειδικούς, για τον προσδιορισμό της νόσου και τον προσδιορισμό του πτυχίου της:
- Η αρτηριακή πίεση μετράται σε ιατρική εγκατάσταση και στα δύο χέρια. Εάν η διαφορά στην αρτηριακή πίεση υπερβαίνει τα 15 mm Hg, αυτό υποδεικνύει μια παθολογία του αγγειακού συστήματος, π.χ. Β. Αθηροσκλήρωση.
- Οι τιμές της αρτηριακής πίεσης καταχωρούνται τρεις φορές.
- Ο ασθενής πρέπει να είναι μόνος χωρίς προηγούμενη σωματική δραστηριότητα.
- Η θέση του ασθενούς βρίσκεται αυστηρά σε μια καρέκλα με πόδια σε όλες τις αρθρώσεις στους 90 μοίρες.
- Είναι απαραίτητο να αποκλειστεί η χρήση του καπνίσματος τσαγιού, καφέ, αλκοόλ και καπνού πριν από τη μέτρηση.
Η ανεξάρτητη καταχώριση της αρτηριακής πίεσης στο σπίτι είναι δυνατή για τον αυτο -έλεγχο του ασθενούς και τη δίωξη της δυναμικής. Ωστόσο, αυτό δεν αποκλείει το πρόσωπο που ενδιαφέρεται για τα κόλπα του γιατρού.
Εάν έχετε μη τροποποιημένους παράγοντες κινδύνου για υψηλή αρτηριακή πίεση ή καρδιαγγειακές επιπλοκές, δώστε ιδιαίτερη προσοχή σε μια αλλαγή στον τρόπο ζωής.